از جمله پيامبراني كه از برپاكنندگان نماز بودند يكي «اسحاق» فرزند ابراهيم عليه السلام و ديگري «يعقوب» فرزند اسحاق است.

خداوند متعال در قرآن مجيد درباره ي نماز و عبادات و كارهاي نيك اين دو پيغمبر عظيم الشأن چنين مي فرمايد:

«ما به ابراهيم، «اسحاق» و فرزند زاده اش «يعقوب» را عطا كرديم و آنان را صالح و شايسته ي (مقام نبوت) گردانيديم و ايشان را پيشوايان



[ صفحه 81]



مردم قرار داديم تا خلق را به دستور ما و مكتب ما هدايت كنند و هر كار نيكو (از قبيل عبادات و خيرات) به خصوص اقامه ي نماز و اداي زكات را به آنان وحي كرديم و ايشان، هم (از ما اطاعت كردند) و همگي به عبادت ما پرداختند». [1] .

اقامه ي نمازي كه خداوند در اين آيه بيان فرموده: به اين است كه هم خود نماز بخوانند و هم ديگران را به نماز خواندن وادار كنند.