رواياتي از امامان معصوم عليهم السلام درباره ي فضيلت و اهميت نماز وارد شده است، به چند نمونه از آن ها اشاره مي شود:

1- امام صادق عليه السلام فرمود: بهترين اعمال، نزد خداوند عالميان نماز است و آخرين وصيت هاي انبياء و اولياء وصيت به نماز بوده است. [1] .

2- همچنين فرمود: هيچ يك از شيعيان ما نيست مگر اين كه مشغول نماز شود، در آن وقت ملائكه آسمان او را احاطه مي نمايند و براي او دعا مي كنند تا وقتي از نماز فارغ شود. [2] .

3- نيز چنين فرمود: وقتي نمازگزار مشغول نماز مي شود، از آسمان و زمين رحمت خدا بر او نازل مي شود و ملائكه اطراف او را مي گيرند و براي او دعا مي كنند، در آن حال ملكي ندا مي كند، اگر اين نمازگزار



[ صفحه 66]



مي دانست كه چقدر رحمت از جانب خدا بر او نازل مي شود هيچ وقت از نماز منصرف نمي شد و دائم در حال نماز بود.

4- حضرت رسول صلي الله عليه و آله فرمود: وقتي يك نفر، مشغول نماز مي شود، خداوند متعال نظر و توجه به سوي او مي كند تا نمازش تمام شود و از آسمان سايه ي رحمت بر او گسترده مي شود و ملائكه آسمان ها دور او را احاطه مي نمايند و ملكي را موكل مي كند كه بالاي سر نمازگزار بايستد و بگويد:

«اي نمازگزار! اگر مي دانستي چه كسي به سوي تو نظر مي كند و با چه كسي مناجات مي كني، به سوي كس ديگر متوجه نمي شدي و غير از نماز، مشغول كار ديگري نمي گرديدي و دائم مشغول عبادت و نماز بودي». [3] .

5- از امام صادق عليه السلام نقل شده كه فرمود: يك نماز بهتر است از بيست حج كه انسان انجام دهد و يك حج، بهتر از يك خانه كه پر از طلا باشد و تمام آن را انسان در راه خدا صدقه دهد. [4] .

6- در حديث ديگري آمده است: كه يك نماز واجب پيش خدا بهتر است از هزار حج و هزار عمره ي قبول شده كه هر حجي در پيشگاه خدا بهتر است از خانه اي پر از طلا كه انسان همه را در راه خدا صدقه دهد.