«پروردگارم: از تو خشنودي بقضاء تو را خواهيم: آرامش مرگ بعد از زندگي و لذت نگاه به وجهت و شوق ديدار و لقاء تو را خواهانم». [1] .

(حضرت محمد صلي الله عليه و آله)

اين از درخواست هاي پيامبرت با خداست، باري اين آرزوها با درخواست نان و آب چه تفاوت ها دارد؟! بنگر تا چه از خدا خواهي؟ خواهي خويشتن را به سنجش بنشيني؟

تصور كن هم اكنون فرشته اي از درآمد و گفت: اي بنده خدا. حق تعالي مي فرمايد: يك حاجت از من بخواه تا آن را برآورم. در خود بينديش، تا چه خواهي؟ قيمت تو همانست؛ مقدار پولي، اتومبيلي، خانه اي... تا آن بلند همت والاگهري كه بيايد و بگويد خداوندا تو را مي خواهم؛ خودت را و لا غير.



[ صفحه 28]





من نخواهم عشوه هجران شنود

آزمودم چند خواهم آزمود



هين منه بر پايم اين زنجير را

كه دريدم سلسله تدبير را



غير آن جعد نگار مقبلم

گر دو صد زنجير آيد بگسلم



عشق و ناموس [2] اي برادر راست نيست

بر در ناموس اي عاشق نايست



(مولوي)

بنگر تا براي ملاقات محبوب چوني؟ كه پيامبر درود خدا بر او باد فرمود:

«هر آن كس ملاقات با خداوند را دوست دارد، خداوند مشتاق لقاي اوست و هر آنكس ملاقاتش را اكراه دارد خداوند نيز از ملاقاتش بيزار است». [3] .

از حضرت اميرالمؤمنين علي عليه السلام پرسيده شد اما چگونه توانيم عشق لقاء حق را در خود به وجود آوريم؟ فرمودند: هر آنگاه ياد كنيد پاداش اعمال نيك را كه انجام داده ايد و وعده پيامبران را مشتاق لقاي او خواهيد شد. پس آن بنده كه در بند حسنات است تواند بلقاء پروردگارش بينديشد و در انتظار وعده وصال باشد ولي آن كس كه جز سيئات عملي ندارد مسلم ملاقات خدا را كراهت دارد. عزيزا، چون دانستي كه:



[ صفحه 29]



«به راستي كه خدا بر حق است و ما سواي او باطل است». [4] .

دل به باطل چه بندي؟ كه دنيا تشنگانش را آب نمايد ولي چون به آن رسيدند سرابش يابند. باش تا اين مطلب را از زبان حضرت مولا شنوي:

«كسي كه جز خداوند آرزويي داشته باشد آرزوهايش را دروغين يابد». [5] .



بيا كه قصر امل سخت سست بنياد است

بيار باده كه بنياد عمر بر باداست



غلام همت آنم كه زير چرخ كبود

زهر چه رنگ تعلق پذيرد آزاد است



تو اي بلند نظر شاهباز سدره نشين

نشيمن تو نه اين كنج محنت آباد است



تو را ز كنگره عرش مي زنند صفير

ندانمت كه در اين دامگه چه افتاده است



(حافظ)



[ صفحه 30]