فرهنگ سازي و فرهنگ باني نماز
بار ديگر به سخن و منش امام علي، آن پرشكوه ترين نمازگزار، در
[ صفحه 124]
مورد نماز و نيايش و فرهنگ سازي و فرهنگ باني آن در زندگي انسان بنگريد.
او - كه هماره ياد و نام جاودانه اش يادآور نماز، رمز نماز، فرهنگ نماز، جان نماز، قلب نماز، رهنمون ساز به سوي نماز و يادآور برترين نماز او در نمازگاه گلگون مسجد كوفه است - فرزندان و رهروان راه خود را به نماز فرامي خواند؛ آن هم با اين بيان كه مي فرمايد: از خدا بترسيد، از خدا بترسيد، درباره ي نماز، چرا كه نماز پايه و ستون دين شماست.
راستي چرا؟
آيا بدان جهت است كه نماز به مفهوم راستين آن، دنيايي است از معنويت و سازندگي و برازندگي و پالايش و اصلاح و انسان شدن و انساني انديشيدن و انساني زيستن و آنچه را براي خود مي خواهد براي ديگران خواستن و يا رعايت حقوق ديگران؟
آيا بدان جهت است كه نماز و نيايش به مفهوم حقيقي آن، روح عبادت،
جان پرستش،
مغز نيايش،
بارزترين نوع بندگي و خضوع،
پرواز روح و جان شيفته ي حق،
پرواز و معراج انسان توحيدگرا و با ايمان در فضاي بي كران معنويت،
اوج گرفتن به قرب پروردگار،
[ صفحه 125]
طيران معنوي و روحاني،
پديدآورنده ي صفاي دل و روشنايي جان،
توجه به عظمت حق و سپاس از او،
مظهر پيوند با خدا و رمز دوستي با او،
دانشگاه حكمت و هدايت،
نشان عشق و دلدادگي،
بانگ بيداري و رهايي و آزادي،
نگرش به لطف خدا و اميد به مهر او،
ياري طلبي از سرچشمه ي قدرتها،
صراط مستقيم و راه درست و بي انحراف،
نشان خشوع و خاكساري در برابر خدا،
هماهنگي، همرنگي، همنوايي، همصدايي و همدلي با كران تا كران هستي،
رمز عشق به خدا و اعتماد به او،
گواهي به يكتايي و بي همتايي او،
مهم ترين توصيه و سفارش پيامبران،
پيمان با خدا و پيامبر،
نور چشم پيامبر،
وسيله ي ياري خواهي و ياري طلبي از خدا،
راه سپاس از او و نعمت هاي او،
سيماي مكتب و مذهب و آيين،
پرچم، و نشانه و رمز و آرم اسلام،
[ صفحه 126]
پايه و ستون دين،
بسان سر، در برابر پيكر،
كليد بهشت زيباي خدا،
ميزان روز رستاخيز،
اساس دين و پايه ي آيين، نخستين پرسش روز رستاخيز، شوينده ي گناهان و زداينده ي لغزش ها، عامل بازدارنده ي انسان از گناه، زشتي و زشتكاري، و راه زنده و پاينده داشتن منش پيامبر، از آدم تا خاتم و از امام علي تا امام مهدي عليهم السلام است؟
نماز ظاهر و قالب اش نيت، قيام، قرائت، ركوع، سجود، تشهد، سلام و ديگر اركان و واجبات نماز است، اما روح آن، پيوند با سرچشمه ي هستي، و ياد و نام بلند و با عظمت او و آراستگي به خلق و خو و رنگ و رايحه ي دلنواز اوست. [1] .
و ره آورد آن - اگر درست و با اخلاص و به دور از فريب و ابزار فريب باشد - بايد در زندگي فرد و جامعه و مديريت نمازگزار به گونه اي اثر سازنده و بازدارنده داشته باشد كه از سويي آنان را از انواع ناهنجاريها و فحشاي اخلاقي و اجتماعي و اقتصادي و سياسي و فرهنگي و هنري و قضايي و جنسي و ديگر انواع و اقسام آن بازدارد و فرهنگ باني كند، و از سوي ديگر به منش قانون گرايانه و عدالت خواهانه و آزادمنشانه و رعايت مقررات و حقوق بشر آراسته
[ صفحه 127]
سازد و فرهنگ سازي نمايد؛ چرا كه اين ديدگاه قرآن در مورد ره آورد نماز و نيايش واقعي است. [2] .
پاورقي
[1] «صبغة الله و من أحسن من الله صبغة و نحن له عابدون -»
رنگ خداي را [برگزينيد، و به آيين او بگراييد]؛ و چه كسي به رنگ نيكوتر از خدا؟ و ما تنها او را مي پرستيم. بقره / آيه ي 138.
[2] عنكبوت / آيه ي 45.