در بحار روايت شده كه مالك بن ثعلبه چون اين آيه شريفه الذين يكنزون الذهب و الفضة و لا ينفقونها في سبيل الله فبشرهم بعذاب اليم يوم يحمي عليها في نار جهنم فتكوي بها جباههم و جنوبهم و ظهورهم هذا ما كنزتم لانفسكم فذوقوا ما كنتم تكنزون را شنيد غش كرد. چون به هوش آمد عرض كرد: يا رسول الله صلي الله عليه و آله اين آيه مال كسي است كه طلا و نقره ذخيره كرده است؟ فرمود: بلي. پس مالك رفت و جميع اموالش را صدقه داد در راه خدا و از مردم عزلت گرفت و رفت در بيابان ها سكني نمود.