انما الدنيا فناء ليس للدنيا ثبوت

انما الدنيا كبيت نسجته العنكبوت



مغرور جهان مشو كه چون رنگ حنا

بيش از دو سه روزي نبود بر دستت



اين الملوك التي كانت مسلطة

حتي سقاها بكاس الموت ساقيها



اي كرده شراب حب دنيا مستت

هشيار نشين كه چرخ سازد پستت



اگر صد سال ماني ور يكي روز

ببايد رفت ازين كاخ دل افروز





[ صفحه 166]





چه خوش باغ است باغ زندگاني

اگر مردن نبودي در مياني



حال دنيا را بپرسيدم من از فرزانه اي

گفت يا خوابيست يا دهريست يا افسانه اي



گفتمش اينها كه مي بيني چرا دل بسته اند

گفت يا خوابند يا مستند يا ديوانه اند