«لااكراه في الدين قد تبيّن الرشد من الغي...» در دين هيچ اجباري نيست. راه هدايت از گمراهي مشخص است (بقره 257). آزادي دين را معمولاً چنين مي فهمند كه هر انساني حق دارد دين خود را انتخاب كند يا تغيير دهد. اما آزادي دين معناي دقيق تري دارد. آن معنا اين است كه «طبيعت دين» آزاد است و اگر به شكل درست و متناسب با آموزه هاي ديني و قرآني، پيام ها و احكام دين تبليغ شود خودبخود فطرت خداجويي آدمي كه همان تجديد ميثاق با خداوند است شكوفا مي شود.

اصل، فطري بودن دين و ايمان و نيكي؛ بر اساس آيه ي حبّب اليكم الايمان و زينّهُ في قلوبكم و كرّه اليكم الكفر و الفسوق و العصيان، ناظر بر همين معناست. پس آنچه مهم است ترغيب قبل از تبليغ و آگاهي و انتخاب به جاي تحميل و تلقين بايد در فرآيند تبليغات رعايت شود.



[ صفحه 116]