كوچه هاي مدينه نور باران مي شد، پيامبر از جلو، جبرئيل از راست، ميكائيل از چپ و هفتاد هزار فرشته از پي او، همه تسبيح گوي و تكبير گوي، و دختران عبدالمطلّب و زنان مهاجر و انصار همراه او، شعر مي خواندند، شادي مي كردند، تكبيرگويان و حمد كنان.

آنان عروس را به خانه ي علي عليه السلام مي بردند.

پيامبرصلي الله عليه وآله وسلم به آنان فرموده بود كه در مراسم بردن عروس به خانه ي



[ صفحه 159]



همسر:«شادي كنيد، شعر بخوانيد، تكبير بگوييد، حمد كنيد ولي چيزي كه خدا راضي نيست نگوييد.» [1] .

يعني اصول مراسم عروسي اينهاست:

«شادي، شعور، شرافت»

با كمال تأسّف حتّي بعضي از مؤمنان و مذهبي ها در مراسم عروسي، دين و آخرت خود را فراموش مي كنند و از هر برنامه ي شاد و محرّكي استقبال مي كنند.

آنان مي گويند يك شب كه هزار شب نيست، بعد از عمري انتظار مي خواهيم شاد باشيم و... ولي فراموش كرده اند كه: يك شب گناه، مي تواند هزاران روزِ انسان را تيره كند، بلكه آخرت انسان را.

بنابراين سعي كنيم كه مراسم عروسي ما آلوده به گناه نشود و در مراسم عروسي ديگران نيز اگر همراه با گناه است شركت نكنيم حتّي اگر از ما كينه به دل بگيرند.

استفتاء از مقام معظّم رهبري:

شركت نكردن در مجالس عروسي كه نوعاً همراه با لهو ولعب است، باعث دشمني و خصومت بين اقوام و فاميل مي شود وظيفه چيست؟

شركت كردن در مجالس حرام در هر صورت جايز نيست و امر به معروف و نهي از منكر بر همه واجب است. [2] .