قانون مهريّه هماهنگي با طبيعت است. از اين رو كه نشانه و زمينه ي آن است كه عشق از ناحيه ي مرد آغاز شده و زن پاسخگوي عشق اوست و مرد به احترام او هديّه اي نثار او مي كند. [1] .

سخن از معامله و خريد و فروش نيست، سخن از رقابت و چشم و هم چشمي نيست.

شايد برخي تا توان دارند مهريّه را بالا مي برند تا همسرشان را پاي بند به زندگي كنند هرگز چنين نخواهد بود، او مي تواند با كاهش محبّت و توجّه خود به زندگي، زن را در تنگنايي قرار دهد كه مهريّه ي خود را ببخشد و بگويد: «مهرم حلال، جانم آزاد.»

بنابراين ميزان پاي بندي شوهر به زندگي به ميزان تقوا، اخلاق و دين او بستگي دارد وگرنه سنگيني مهريّه نه تنها ضامن بقاء زندگي نيست بلكه



[ صفحه 157]



مايه ي كينه و كدورت شوهر است چون او هميشه فكر مي كند همسرش خود را به او فروخته است.

از اين رو اسلام، هم بهانتخاب شوهر خوش اخلاق و متديّن و باتقوا سفارش نموده است و هم پايين بودن مهريّه را سفارش كرده است.

پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم فرمود: «بهترين زنان امّت من كساني هستند كه مهريّه هاشان كمتر است.» [2] و باز از پيامبرصلي الله عليه وآله وسلم نقل شده است كه فرمود:

«مهريّه ي زنان را بالا نبريد كه موجب دشمني مي گردد.» [3] .