تنها پوشش اندام و زيور و زينت كافي نيست، بلكه بايد پوشش ما به گونه اي باشد كه نامحرم را جلب نكند؛ به چند نكته در اين زمينه توجّه كنيد:

پوشيدن لباسي كه برجستگيهاي بدن را به گونه اي ظاهر مي سازد كه باعث سوق دادن زن به گناه و جلب نظر نامحرم است، جايز نيست. [1] .

استفاده از كفش هايي كه هنگام راه رفتن به گونه اي صدا مي دهند كه نامحرمان را متوجّه مي سازند و باعث گناه مي شوند، جايز نيست. [2] .

برخي در عين اينكه چادر مي پوشند ولي با گرفتن و رها كردن آن و ژست هاي رنگارنگي كه با آن مي گيرند، نشان مي دهند كه اهل پرهيز از معاشرت با مردان بيگانه نيستند و از اينكه مورد بهره برداري چشمها قرار بگيرند ناراحت نمي شوند.

آنها بايد بدانند كه صرف استفاده از چادر، ارزش نيست بلكه بايد به گونه اي از چادر استفاده كرد كه بانوان عفيف از آن استفاده مي كنند آنان كه آهنگ چادرشان به نامحرمان «دورباش» مي گويد و ناپاكدلان را مأيوس مي كند. [3] .

بعضي ها موهاي جلو و يا عقب سر خود را به گونه اي برجسته



[ صفحه 144]



مي كنند كه حتّي از روي چادر به خوبي نمايان است.

آنان به گمان خود مي خواهند شيك باشند ولي بايد بدانند هر كاري كه باعث جلب توجّه نامحرم و گناه شود نارواست و از آن بايد پرهيز كرد.



[ صفحه 145]