امر به معروف و نهي از منكر در مورد مستحبّات و مكروهات، واجب نيست بلكه در مورد واجبات و محرّمات واجب است و آن، در صورتي است كه شرايط زير محقّق باشد:

1. ابتدا، معروف (واجب) و منكر (حرام) را بشناسيم.

2. اقدام ما بي نتيجه نباشد، لااقلّ احتمال تأثير بدهيم.

3. گناه كار ، درصدد ادامه و تكرار آن كار باشد.

4. اقدام ما، ضرر جاني، آبرويي يا مالي قابل توجّه براي خودمان يا نزديكان يا ياران و همراهانمان و يا ساير مؤمنان نداشته باشد؛ مگر آن كه مسأله، خطير و حسّاس باشد. [1] .