در فرهنگ ديني به تمامي واجبات و مستحبّات «معروف» و به تمامي محرّمات و مكروهات «منكر» گفته مي شود. بنابراين امر كردن افراد جامعه به كارهاي واجب و مستحبّ «امر به معروف» و بازداشتن آنان از كارهاي حرام و مكروه «نهي از منكر» ناميده مي شود.

البتّه تنها درباره ي واجبات و محرّمات ما موظّفيم امر به معروف و نهي از منكر كنيم. معروف ها مانند:

نماز - روزه - رعايت حجاب - اجراي عدالت - و احترام به والدين.

منكرها مانند: حرام خوري - ظلم و ستم - جلوه گري در برابر نامحرم - چشم چراني - قماربازي - اذيّت و آزار والدين - دزدي - ارتكاب قتل و ريختن آبروي مؤمن.



[ صفحه 131]