در برخي موارد بايد علاوه بر قضاي روزه در برابر هر روز 750 گرم طعام به فقير بدهد مانند:

1. در ماه مبارك رمضان به خاطر عذر مثلاً مسافرت يا بيماري روزه نگرفته است و پس از ماه مبارك رمضان با آنكه عذرش برطرف شده است عمداً تا ماه رمضان سال آينده قضاي روزه هايي را كه خورده نمي گيرد.

2. زني كه زاييدن او نزديك است و روزه براي حملش ضرر دارد و نمي تواند روزه بگيرد.

3. زني كه زاييدن او نزديك است و روزه براي خودش ضرر دارد و نمي تواند روزه بگيرد (در اين صورت قضاي روزه بر او واجب است ولي اطعام به فقير بنابر احتياط واجب است.)

4. زني كه بچه شير مي دهد و شير او كم است و روزه براي بچه اي كه شير مي دهد ضرر دارد.

5. زني كه بچه شير مي دهد و شير او كم است و روزه براي خودش ضرر دارد (در اين صورت قضاي روزه، واجب است ولي اطعام به فقير بنابر احتياط واجب است.) [1] .



[ صفحه 120]