بستر خويش را برچيده، كمربند همّت را محكم بسته، از خانه و زندگي بيرون آمده و به سوي مسجد مي آيد او به اين خلوتگاه براي عبادتي بزرگ مي آيد.

همه ساله ده روز آخر مبارك رمضان را به اين امر اختصاص مي دهد [1] ، در اين ايّام كارش ارتباط با خداست، گاهي دعا مي خواند، گاهي قرآن تلاوت مي كند، گاهي به نماز برمي خيزد، روزها روزه مي گيرد، از جلوه هاي زودگذر و فريبنده ي دنيا به دور است، از خواب و استراحت صرف نظر كرده و از غوغاي كوچه و بازار فاصله گرفته است.

آن قدر به اين عبادت علاقمند است كه چون جنگ بدر در ماه مبارك رمضان واقع شد و نتوانست به مقصود و مراد خود برسد، سال آينده بيست روز آخر ماه مبارك را به آن اختصاص داد [2] .

به راستي او كيست؟ و اين عبادت باعظمت كدام است؟



[ صفحه 110]



او محمّد صلي الله عليه وآله وسلم است و اين عبادت، «اعتكاف» است.

اعتكاف نه از صدر اسلام كه در زمان پيامبران پيشين نيز مورد توجّه بوده است و خداوند به ابراهيم و اسماعيل امر مي كند تا خانه ي او را براي اعتكاف كنندگان، پاك و پاكيزه كنند. [3] .

همه ساله در كشور ما در بيشتر شهرها مراسم اعتكاف برگزار مي شود. شركت جوانان در اين مراسم، بر شور، حرارت، اخلاص و صفاي آن مي افزايد، شما نيز مي توانيد با گروهي از جوانان در مسجد جامع شهر خود گرد آييد و به اين عبادت بزرگ بپردازيد.

اعتكاف از اذان صبح شروع مي شود و روز اوّل و دوم، روزه، مستحبّ است و روز سوم واجب مي شود و اگر تا غروب روز سوم در مسجد بمانيم، كافي است.

در حال اعتكاف، برخي از كارها حرام است، مانند:

1. خروج از مسجد جز براي كارهاي ضروري

2. بوييدن عطر و گل.

3. خريد و فروش.

4. جدال در امور دنيايي و ديني براي غلبه بر ديگري و اظهار فضل و برتري بر او. [4] .

اعتكاف برنامه اي فشرده براي تهذيب نفس و خودسازي، دوري از شهوت ها و پيدا كردن اخلاق حسنه است اعتكاف را به تنهايي نيز مي توان انجام داد و همچنين در تمام اوقات سال مي توان به اين عبادت پرداخت (ولي بايد در روزهايي كه روزه گرفتن در آنها حرام است، نباشد).

در ايّام البيض ماه مبارك رجب يعني روزهاي سيزدهم، چهاردهم و پانزدهم اين ماه برنامه ي باشكوه اعتكاف در بيشتر شهرهاي كشورمان



[ صفحه 111]



برگزار مي شود.

حضور جوانان در اين برنامه ي عبادي بسيار چشم گير و تحسين برانگيز است.

رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم درباره ي عظمت اعتكاف كنندگان فرمود:

«اعتكاف كننده، خود را از گناه باز مي دارد، بنابراين ثواب كسي را دارد كه همه ي خوبيها را انجام داده است.» [5] .



[ صفحه 113]