در وطن كه هستيم نمازمان تمام است و روزه هم بايد بگيريم ولي بعضي وقتها نمي دانيم وطن ما كجاست؟

وطن ما كجاست؟

- زادگاه پدر و مادرم آنجاست من هم در همانجا به دنيا آمده ام ولي بزرگ شده ي آنجا نيستم، حالا نمي دانم وطن من هم همانجاست يا نه؟

- پدرم در آنجا خانه ي شخصي دارد، زادگاه او نيز همانجا بوده چند سالي براي تحصيل به آنجا رفته ام ولي خودم بزرگ شده ي جاي ديگري هستم، وطنم كجاست؟

- پدر و مادرم مي گويند ما از وطن خود، اعراض كرده ايم، يعني براي هميشه آنجا را ترك كرده ايم، هروقت آنجا مي روند نمازشان را شكسته مي خوانند، نمي دانم وظيفه ي من چيست؟

- بعضي ها به من مي گويند تا وقتي ازدواج نكرده اي، وطن تو همان وطن پدر و مادر توست از آن به بعد حقّ انتخاب وطن داري!

- مي گويند دختران بعد از ازدواج، وطن آنها همان وطن شوهرانشان است، آيا واقعيت دارد؟

وطنم كجاست؟

تشخيص وطن كار دشواري نيست، به اين امور توجّه كنيد:

1. زادگاه شما، وقتي وطن شماست كه بزرگ شده ي آنجا هم باشيد. [1] .



[ صفحه 96]



2. زادگاه پدر و مادر شما وطن شما نيست. [2] .

3. زادگاه همسر شما وطن شما نيست. [3] .

4. جايي كه پدر و مادر شما يا همسر شما به عنوان وطن انتخاب كرده اند، وطن شما نيست.

يعني شما در انتخاب وطن و يا اعراض از وطن تابع ديگران نيستيد، بايد به تكليف خود عمل كنيد [4] يعني وطن شما اينجاست:

1. زادگاه شما كه در آنجا بزرگ شده ايد. [5] .

2. جايي كه بعد از بالغ شدن، براي اقامت هميشگي انتخاب مي كنيد. [6] .

- ما بعضي وقت ها، به سفر مي رويم. ولي بعضي ها شغلشان مسافرت است مانند راننده ي قطار و ماشينهاي برون شهري، خلبان و ملوان، وظيفه ي اين گروه چيست؟

1. در سفرهايي كه شغل آنهاست چنين عمل مي كنند:

- در سفر اوّل، هرچند طول بكشد، نمازشان شكسته است.

- در سفرهاي بعدي، نمازشان تمام است. [7] .

2. در سفرهايي كه مربوط به شغل آنها نيست مانند سفرهاي زيارتي سياحتي نمازشان شكسته است. [8] .

- بعضي از دانش آموزان، دانشجويان، معلّمان، كارمندان، كارگران و... شغلشان مسافرت نيست ولي محلّ تحصيل، خدمت و يا شغل آنان



[ صفحه 97]



جاي ديگري است و به آنجا آمد و رفت مي كنند حكم آنان چيست؟

به فتواي حضرت امام خميني قدس سره اين گروه حكم مسافر دارند و بايد مقرّرات آن را در نظر بگيرند. البتّه به فتواي مقام معظّم رهبري (دام ظله) و برخي از مراجع بزرگوار ديگر اين گروه نيز مانند كساني كه شغلشان مسافرت است، نمازشان تمام است با توجّه به اين سه مسأله:

1. براي كارشان در كمتر از ده روز به محلّ كارشان سفر كنند.

2. سفر به آنجا براي شغل و كارشان باشد نه به جهت ديگري.

3. سفر براي تحصيل وقتي حكم سفر براي شغل دارد و مشمول اين حكم است كه تحصيل، در حكم كار و شغل باشد مانند كساني كه در سپاه و ارتش يا ادارات، براي تحصيل، مأمور مي شوند. بنابراين شامل همه ي دانش آموزان و دانشجويان نمي شود. [9] .