اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلّاَ اللَّهُ، وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ؛

گواهي مي دهم كه معبودي جز خدا نيست. يكتاست و او را شريكي نيست.

وَ اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ؛

و گواهي مي دهم كه محمّد بنده و فرستاده ي اوست.

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ؛

بارخدايا بر محمّد و خاندان او درود بفرست!

نمازگزار با آنكه در اذان و اقامه به توحيد و نبوّت پيامبر شهادت داده است باز در پايان نماز نيز به اين دو حقيقت بزرگ اعتراف مي كند سپس بر پيامبر و خاندان پاك او صلوات و درود مي فرستد.

او اعتراف مي كند كه پيامبر در پرتو عبوديّت و بندگي خدا به آن همه عظمت دست يافته است و اين راه را به روي خود باز مي يابد و تصميم مي گيرد همين راه را بپيمايد.