سُبْحانَ اللَّهِ، وَالْحَمدُ لِلَّهِ، وَ لا اِلهَ اِلّاَ اللَّهُ، وَاللَّهُ اَكْبَرُ.

منزّه است خدا، و ستايش تنها براي خداست، و معبودي جز او نيست، و خدا بزرگتر است (از آن كه در وصف بگنجد).

تسبيحات اربعه، مشتمل بر چهار ذكر است:

1. تسبيح (سُبْحانَ اللَّهِ)

2. تحميد (اَلْحَمْدُ لِلّهِ)



[ صفحه 87]



3. تهليل (لا اِلهَ اِلّاَ اللَّهُ)

4. تكبير (اَللَّهُ اَكْبَرُ)

حضرت ابراهيم به هنگام ساختن خانه ي كعبه لبهايش به ذكر مقدّس تسبيحات اربعه مترنّم بود.نمازگزار، ابتدا خدا را پاك و منزّه مي يابد آنگاه زبان به ستايش او مي گشايد سپس تنها او را شايسته ي پرستش مي شمارد و در پايان، خدا را بزرگتر از آن مي داند كه بتوان او را وصف كرد.