يَسْئلُونَكَ عَنِ الْمَحيضِ قُلْ هُوَ اَذَيً [1] .

(اي پيامبرصلي الله عليه وآله وسلم) از تو درباره ي عادت ماهانه ي (زنان) مي پرسند، بگو: «آن، يك نوع رنج است.»

صداي گريه ي نوزاد، تبسّم هاي نمكين، چنگ زدن ها و خوشمزگي هايش؛همه چيزش زيبا و دوست داشتني است.

او به يك «روح لطيف» نياز دارد تا زيبايي هايش را درك كند.

يك «عاطفه ي عالي» كه او را با مهر بپروراند.

و يك «احساس سرشار» كه خواسته هايش را لمس كند.

او به يك «مادر» نياز دارد.

اين مادر است كه با عشق و علاقه، رنج و زحمتِ بارداري او را تحمل مي كند.

عادت ماهانه يا قاعدگي، اعلان آمادگي براي پرورش جنين و مادر شدن است.

اين پديده ي تازه و كاملاً طبيعي معمولاً در سنين 12 يا 13 سالگي براي دختران پيش مي آيد سطح داخلي رحم كنده مي شود؛ ابتدا



[ صفحه 62]



عروق منقبض و سپس منبسط شده خونريزي شديد آغاز مي شود و لايه ها در اثر نداشتن خون و از پا درآمدن كنده شده خارج مي گردد، امّا خوني است كه لخته نمي شود و به طور متوسّط تا روز چهارم زياد است، حرارت بدن در نيمه ي دوم قاعدگي بيشتر ولي فشار خون كمتر است.

در اين ايّام زن، بيمار نيست ولي ممكن است كم خون و عصباني باشد و نتواند به خوبي كارهايش را انجام دهد. او نياز به عواطف پدرانه و مادرانه دارد. [2] .

البتّه چنانچه او به اين حقيقت آگاه باشد كه قاعدگي هرگز حالت بيماري نيست بلكه كاملاً طبيعي و براي بدن او لازم است، بي شكّ مي تواند طبق معمول و بدون ناراحتي و نگراني به كارهاي روزانه ي خود بپردازد بدون آنكه حتّي اطرافيان او متوجّه شوند، ولي توجّه به نظافت و جلوگيري از كارهاي سنگين و خسته كننده در دوران قاعدگي بيش از هر زمان ضرورت دارد. [3] .

به خوني كه در ايّام قاعدگي ديده مي شود «خون قاعدگي» يا «خون حيض» گفته مي شود. اين خون داراي نشانه هاي زير است:

1. سُرخ و بعضي اوقات مايل به سياه است.

2. غالباً گرم بوده و با فشار و سوزش همراه است.

3. مدّت آن از سه روز كمتر و از ده روز بيشتر نيست.

4. خونريزي در سه روز اوّل به طور مستمرّ مي باشد.

5. فاصله ي دو حيض حدّاقلّ ده روز مي باشد.

6. حدّاقلّ سنّ براي قاعدگي 9 سال قمري و حدّاكثر سنّ براي بانوان سيّده 60 سال قمري و براي ديگران 50 سال قمري است. [4] .



[ صفحه 63]