كساني كه توان استنباط احكام را ندارند و يا در راه تحصيل اين شاخه از علوم اسلامي هستند ولي هنوز به حدّ اعلاي تخصّص نرسيده اند به حكم عقل و دين موظّفند از فقيه جامع الشّرايط كه به او مرجع تقليد مي گويند، تقليد كنند.

مرجع تقليد كسي است كه به حدّ اعلاي تخصّص و تعهّد رسيده است؛ فهم او از ساير فقيهان دقيق تر و تقواي او شديدتر است.

كسي كه ما بايد به نظريّه كارشناسي او در مسائل ديني عمل كنيم بايد داراي اين نشانه ها و ويژگي ها باشد:

1. دانا و دانشمند باشد.

2. به مرحله ي «اجتهاد» رسيده باشد.

3. بنابر احتياط واجب از همه ي متخصّصين، داناتر و ورزيده تر باشد (اعلم باشد).

4. به اوضاع زمان، آن اندازه كه در تشخيص موضوعات احكام و اظهارنظر جديد فقهي دخالت دارد، آشنا باشد.

5. عادل باشد؛ آن گونه كه «گناه كبيره» [1] انجام ندهد و از تكرار «گناه صغيره» بپرهيزد.