به سياهي نينديش

اميدوار باش به روزهاي روشنِ فردا

به آسمانِ آبي

و به درياي آسماني بنگر

به رودهاي خروشان نگاه كن

هنوز گُلدان احساست

شاخه ي محبّت دارد

اگر گُل محبّت خدا را

در گلدان دلت آبياري كني

هميشه پُرِ عطرِ گُل ياس

پُرِ احساس، پُرِ چلچلها خواهي بود

زهرا (ماهرخ) طهوري - ساري



[ صفحه 21]