خداوند با توانايي هايي كه در مرد قرار داده است او را مدير و مسئول اداره ي زندگي مي داند.

برخي از مردان فكر مي كنند زن و فرزند چون اسيراني هستند كه



[ صفحه 165]



مي توان با آنان هر گونه رفتار كرد ولي اسلام زن را موجودي عاطفي مي داند كه كانون محبت است. حيات و زندگي زن به عشق و علاقه بستگي دارد.

بنابراين بزرگترين رمز همسرداري اظهار محبت و علاقه است. البته اگر زن خواست از هوي و هوس ها پيروي و از فرامين الهي سرپيچي كند، مرد موظف است با احترام و محبت او را از آن كارها باز دارد.

اين را هم بدانيد كه كمك كردن در كارهاي منزل، عبادت است و از شأن ما نمي كاهد.

و فراموش نكنيم كه گرچه اكثر زن ها با عشق و علاقه كارهاي خانه را انجام مي دهند و فرزندان را مي پرورند ولي اين وظيفه ي قانوني آن ها نيست بنابراين:

«مرد حق ندارد زن خود را به خدمت خانه مجبور كند.» [1] .