اسلام، همانگونه كه غذاي مادي را براي رشد و نمو بدن لازم مي داند و با تأكيد فراوان از ما مي خواهد كه از چيزهاي حرام، نجس و آلوده پرهيز كنيم، همينطور غذاي فكري و علمي را براي روح و روان ما لازم مي داند و با تأكيد بيشتر از ما مي خواهد كه از غذاهاي فكري و علمي آلوده بپرهيزيم.

بنابراين ما كه مي خواهيم قسمتي از ايام فراغت خود را با مطالعه ي كتاب هاي غير درسي، مجله ها و روزنامه ها سپري كنيم بايد نسبت به انتخاب مطالب، حساسيت داشته باشيم.

مطالبي را انتخاب كنيم كه نسبت به نويسندگان آن ها مطمئن هستيم اما نسبت به مطالبي كه به گونه اي است كه عقايد ما را سست مي كنند و يا اخلاق ما را فاسد مي كنند و يا ما را از تسليم در برابر احكام و تعاليم نوراني اسلام دور مي كنند بپرهيزيم.

امام جواد (عليه السلام) مي فرمايند:

«هر كس به گوينده اي گوش فرا مي دهد (و يا مطالب نويسنده اي را مطالعه مي كند) در واقع او را مي پرستد، بنابراين اگر گوينده از خدا مي گويد او نيز به پرستش خدا مشغول است و اگر از زبان ابليس مي گويد او نيز به پرستش ‍ ابليس مشغول است.» [1] .

بنابراين بايد از مطالعه ي مطالب باطل و گمراه كننده خودداري كنيم. تنها كساني مجازند اين مطالب را مطالعه كنند كه غرض صحيح و عاقلانه اي داشته باشند مثلا:

1. قصد پاسخگويي به آن ها را داشته باشند.

2. صلاحيت اين كار را داشته باشند.



[ صفحه 149]



3. از تقواي لازم برخوردار باشند تا گمراه نشوند.

بنابراين كساني كه اطلاعات سرشار از دين ندارند و يا از تقواي لازم بهره مند نيستند مطالعه ي اين مطالب براي آن ها مضر است و بايد از خريد، نگهداري و حفظ اين مطالب خودداري كنند. [2] .