حضرت علي (عليه السلام) مي فرمايد:

«هر مسؤولي كه از رسيدگي به كارهاي مردم خودداري ورزد، خداوند در روز قيامت او را ناكام و از خود دور خواهد ساخت، و اگر در برابر انجام وظيفه هديه اي بگيرد، گريبانگير او خواهد شد و اگر «رشوه» بگيرد، به خدا شرك ورزيده است.» [1] .

- كسي كه رشوه مي دهد تا به ناحق به سود وي حكم كنند و نيز گيرنده ي رشوه، هر دو گناه كارند.

- رشوه اگر چه به عنوان «هديه»، «پيشكش» و «حق حساب»، مانند آن باشد، حرام است.

- بر رشوه گير واجب است چيزي را كه گرفته به صاحبش بر گرداند. [2] .