در وطن كه هستيم نمازمان تمام است و روزه هم بايد بگيريم ولي بعضي وقت ها نمي دانيم وطن ما كجاست؟

وطن ما كجاست؟

- زادگاه پدر و مادرم آنجاست من هم در همانجا به دنيا آمده ام ولي بزرگ شده ي آنجا نيستم، حالا نمي دانم وطن من همانجاست يا نه؟

- پدرم در آنجا خانه ي شخصي دارد، زادگاه او نيز همانجا بوده چند سالي براي تحصيل به آنجا رفته ام ولي خودم بزرگ شده ي جاي ديگر هستم، وطنم كجاست؟

- پدر و مادرم مي گويند ما از وطن خود، اعراض كرده ايم، يعني براي هميشه آنجا را ترك كرده ايم، هر وقت آنجا مي روند نمازشان را شكسته مي خوانند، نمي دانم وظيفه ي من چيست؟

- بعضي ها به من مي گويند تا وقتي ازدواج نكرده اي، وطن تو همان وطن پدر و مادر توست از آن به بعد حق انتخاب وطن داري!

وطنم كجاست؟

تشخيص وطن كار دشواري نيست، به اين امور توجه كنيد:

1. زادگاه شما، وقتي وطن شماست كه بزرگ شده ي آنجا هم باشيد. [1] .

2. زادگاه پدر و مادر شما وطن شما نيست. [2] .

3. جايي كه پدر و مادر شما به عنوان وطن انتخاب كرده اند، وطن شما



[ صفحه 84]



نيست.

يعني شما در انتخاب وطن و يا اعراض از وطن تابع ديگران نيستيد، بايد به تكليف خود عمل كنيد [3] ، يعني وطن شما اينجاست:

1. زادگاه شما كه در آنجا بزرگ شده ايد. [4] .

2. جايي كه بعد از بالغ شدن، براي اقامت هميشگي انتخاب مي كنيد. [5] .

- ما بعضي وقت ها، به سفر مي رويم. ولي بعضي ها شغلشان مسافرت است مانند راننده ي قطار و ماشين هاي برون شهري، خلبان و ملوان، وظيفه ي اين گروه چيست؟

1. در سفرهايي كه شغل آن هاست چنين عمل مي كنند:

- در سفر اول، هر چند طول بكشد، نمازشان شكسته است.

- در سفرهاي بعدي، نمازشان تمام است. [6] .

2. در سفرهايي كه مربوط به شغل آن ها نيست مانند سفرهاي زيارتي سياحتي نمازشان شكسته است. [7] .

- بعضي از دانش آموزان، دانشجويان، معلمان، كارمندان، كارگران و... شغلشان مسافرت نيست ولي محل تحصيل، خدمت و يا شغل آنان جاي ديگري است و به آنجا آمد و رفت مي كنند حكم آنان چيست؟

به فتواي حضرت امام خميني قدس سره اين گروه حكم مسافر دارند و بايد مقررات آن را در نظر بگيرند. البته به فتواي مقام معظم رهبري (دام ظله) و برخي از مراجع بزرگوار ديگر اين گروه نيز مانند كساني كه شغلشان مسافرت است با توجه به اين سه مسئله:



[ صفحه 85]



1. براي كارشان در كمتر از ده روز به محل كارشان سفر كنند.

2. سفر به آنجا براي شغل و كارشان باشد نه به جهت ديگري.

3. سفر براي تحصيل وقتي حكم سفر براي شغل دارد و مشمول اين حكم است كه تحصيل، در حكم كار و شغل باشد مانند كساني كه در سپاه و ارتش ‍ يا ادارات، براي تحصيل، مأمور مي شوند. بنابراين شامل همه ي دانش آموزان و دانشجويان نمي شود. [8] .