1. اگر مني از جاي خود حركت كند ولي بيرون نيايد، انسان، جنب نمي شود. [1] .

2. اگر قبل از غسل، ادرار نكرده باشد و پس از غسل رطوبتي از او خارج شود كه نمي داند مني است يا رطوبت ديگر، حكم مني را دارد. [2] .

3. اگر در لباس خود مني ببيند و مطمئن باشد كه از خود اوست و براي آن غسل نكرده است، بايد غسل كند. البته نمازهايي را كه نمي داند قبل از



[ صفحه 53]



بيرون آمدن آن مني خوانده يا پس از آن لازم نيست قضا كند. [3] .

4. كسي كه مرتكب «استمناء» شده است بايد غسل كند و اگر روزه ي خود را باطل كرده است، بايد آن را قضا كند و بنابر احتياط واجب «كفاره ي جمع» [4] بدهد. [5] .

5. بيرون آمدن مني از انسان، نشانه ي بلوغ اوست اگر چه به سن بلوغ نرسيده باشد. [6] .