1. دانا و دانشمند باشد.

2. به مرحله ي «اجتهاد» رسيده باشد.

3. بنابر احتياط واجب از همه ي متخصصين، داناتر و ورزيده تر باشد (اعلم باشد).

4. به اوضاع زمان، آن اندازه كه در تشخيص موضوعات احكام و اظهار نظر جديد فقهي دخالت دارد، آشنا باشد.

5ـ عادل باشد؛ آن چنان كه «گناه كبيره» [1] انجام ندهد و از تكرار «گناه صغيره» بپرهيزد.