[نيكان] به نذر خود وفا مي كنند. [1] .

«نذر» آن است كه انسان بر خود واجب كند كه كار خير و مستحبّي را براي خدا انجام دهد يا كاري را كه نكردن آن بهتر است براي خدا ترك كند.

كسي كه مي خواهد نذر كند با اختيار و از روي قصد مثلاً مي گويد: «اگر مريض خانواده خوب شد براي خدا بر خود واجب مي كنم هزار ريال به صندوق صدقات بريزم» نذر او صحيح است و بايد همانطور كه گفته عمل كند.

بايد توجّه داشت كه نذركننده نمي تواند كار واجب يا كار حرام يا كار مُباح يا كاري كه انجام آن براي او ممكن نيست را نذر كند.

چون نذر نوعي تعهّد با خداست اگر بدون عذر به نذر خود عمل نكند بايد جريمه و كفّاره بپردازد؛ يعني بايد:

- شصت فقير را غذا بدهد تا سير شوند يا دو ماه روزه بگيرد. [2] ......................................................................................................................................................................................................................