1. روزه مانند نماز به نيّت احتياج دارد و بهتر است كه در شب اول ماه رمضان نيّت كنيم كه مي خواهيم هر روز ماه رمضان را به دستور خدا و به خاطر خدا روزه بگيريم. [1] .

2. به مدّت يكماه بايد هر روز اوّل سپيده صبح تا اذان مغرب روزه دار باشيم [2] و در اين فاصله:

الف - نبايد چيزي بخوريم يا بياشاميم، هرچند كه



[ صفحه 56]



مقدارش كم باشد. [3] اما اگر كسي به اشتباه و بدون توجّه، چيزي بخورد يا بياشامد، روزه اش باطل نمي شود.

البتّه بايد دانست فرو بردن آب دهان، روزه را باطل نمي كند. [4] .

ب - روزه دار نبايد در استخر يا حوض يا دريا سر را زير آب ببرد ولي رفتن به زير دوش اشكال ندارد. [5] .

3. درس خواندن و امتحان داشتن و ضعف نبايد دختر مسلمان را از روزه گرفتن باز دارد. [6] .

4. خداوند مهربان به خاطر حفظ سلامتي به شخص مسافر اجازه داده است كه در زمان مسافرت روزه نگيرد ولي بايد بعد از ماه رمضان به تعداد آن روزها، روزه بگيرد.

5. يكي ديگر از كارهايي كه روزه را باطل مي كند، رساندن غبار غليظ به گلو و حلق است، پس در حال روزه نبايد به فضايي كه داراي دود و غبار غليظ است وارد شويم. [7] .

6. استفاده از بوي خوش و عطر در حال روزه



[ صفحه 57]



اشكال ندارد ولي بوييدن گلها و گياهان معطّر مكروه است. [8] .

7. هركسي از روي ميل و اختيار خود، روزه نگيرد و يا كارهاي ممنوع را انجام بدهد، گناه كرده و بايد به عوض هر روز دو ماه روزه بگيرد. [9] .

8. دختران در روزهاي خونريزي قاعدگي از روزه داري معاف هستند. [10] ولي بايد بعد از ماه رمضان به تعداد آن روزها، روزه بگيرند.

9. اگر كسي به خاطر بيماري موفّق به روزه ي ماه رمضان نشود بايد بعد از ماه رمضان و پس از بهبودي به تعداد آن روزها روزه بگيرد كه به اين روزه، «روزه ي قضا» گفته مي شود.

بجز آنچه گفته شد، كارهاي ديگر نيز هست كه روزه را باطل مي كند. در كتاب احكام دوره دبيرستان با آنها آشنا خواهيد شد.



[ صفحه 58]