نيروهاي نظامي كشورمان باشكوه و عظمت در يك صحنه ديدني، با صفّهاي بهم فشرده، اسلحه به دوش، در كنار يكديگر، منظّم و يكسان و يكرنگ و با چهره مصمّم و جدّي در مقابل قرآن مجيد و مقام معظّم رهبري (فرمانده كلّ قُوا) رژه مي روند. همه با هم قدم برمي دارند، و دستهايشان همزمان بالا و پايين مي رود. هرچه تعداد و نظم آنها بيشتر باشد، بر شكوه و زيبايي حركت آنها افزوده مي شود.

همه اين حركتها و ايستادنها، نشان دهنده قدرت و نظم نيروهاي اسلام است و دشمن را بيش از پيش به وحشت مي اندازد.

نماز جماعت و جمعه نيز وسيله اي است كه مي توان قدرت اسلام و مسلمانان را با آن، در هر صبح



[ صفحه 53]



و شام و هر روز جمعه، به نمايش گذارد.

در نماز جماعت، يك نفر مسلمان عادل و شايسته جلو مي ايستد و ديگر نمازگزاران پشت سر او در صفّهايي منظّم قرار مي گيرند و همه با هم نماز مي خوانند.

برپا داشتن نماز جماعت تصويري از هماهنگي مسلمانان است.

در نماز جماعت آثار برابري و برادري بهتر ديده مي شود. افراد مختلف از قشرهاي گوناگون جامعه در كنار يكديگر مي ايستند و با خداي خويش راز و نياز مي كنند و در پايان نماز با يكديگر آشنا مي شوند و به مشكلات همديگر رسيدگي مي كنند و به ياري هم مي شتابند. اگر يكي از مؤمنان را در صفّ جماعت نديدند از حال او جويا مي شوند. اگر بيمار بود به ديدارش مي روند و اگر گرفتار بود به ياريش مي شتابند.

نمازگزاران در تنظيم صفّهاي نماز كاملاً دقّت كرده و به امام جماعت اقتدا مي كنند و با رعايت نظم، از امام پيروي مي كنند. اعمال نماز را به رهبري او انجام مي دهند و بدين ترتيب پيروي از رهبر را همه روزه تمرين مي كنند.

امام خميني قدس سره در اين باره فرموده است:



[ صفحه 54]



«نماز را به جماعت بخوانيد... مساجد را پر كنيد. اينها (دشمنان اسلام) از مساجد مي ترسند، مساجد سنگر است، سنگر را بايد پر كرد.»

در آغاز اسلام، مسلمانان هرگز نماز جماعت را ترك نمي كردند، حتّي در ميدان جنگ، براي برپايي نماز جماعت دو گروه مي شدند، گروهي مي جنگيدند و گروهي ديگر نماز را به جماعت با پيغمبر صلي الله عليه وآله وسلم مي خواندند.

امام حسين عليه السلام در روز عاشورا، در كنار پيكر پاك شهيدان به نماز جماعت ايستادند و با گروهي از ياران شجاع و وفادار خود نماز ظهر را خواندند.

در احكام دين نيز به مسائلي برمي خوريم كه اهمّيّت نماز جماعت را مي رساند، مانند اين مسائل:

1. شركت در نماز جماعت براي همه مستحبّ است به ويژه براي همسايگان مسجد. [1] .

2. حاضر نشدن به نماز جماعت از روي بي اعتنايي جايز نيست. [2] .

3. مستحبّ است صبر كنيم تا نماز را با جماعت برگزار كنيم. [3] .



[ صفحه 55]



4. نماز جماعتي كه مختصر خوانده مي شود از نماز فُرادايي كه طول داده مي شود بهتر است. [4] .

5. نماز جماعت هرچند اوّل وقت خوانده نشود، از نمازِ فُرادايِ اوّل وقت بهتر است.