قبله همان كعبه، يعني خانه خداست كه در شهر مكّه و در داخل مسجد الحرام قرار دارد.

قبله، جهت و سمت و مقصد حركت ما را به سوي خداوند مشخّص مي كند.

قبله، سبب اتّحاد همه مسلمانان است.

قبله، نظم و هماهنگي به وجود مي آورد.

قبله، توجّه ما را به خانه خدا جلب مي كند.

قبله، ياد آور خاطره حضرت ابراهيم و اسماعيل عليهما السلام است؛ چون كعبه به دست آنها بازسازي شد.

در اسلام بسياري از كارها بايد رو به قبله انجام شود؛ همچون: نماز خواندن، سر بريدن حيوانات، به خاك سپردن بدن مرده ها، پس چه خوب است كه خوردن، خوابيدن، دعا، راز و نياز و مطالعه كردن هم رو به قبله باشد.

رو به قبله بودن به اين صورت است كه شخص نمازگزار صورت و سينه اش به سمت كعبه (خانه خدا) باشد. بنابراين براي اقامه نماز بايد كوشش كرد تا يقين كنيم كه قبله كدام طرف است. [1] .

حال اگر نمازگزار بعد از نماز متوجّه شد كه نماز او رو به قبله نبوده و هنوز وقت نماز نگذشته، بايد دوباره نماز بخواند. [2] .