1. جاي مسح بايد خشك باشد. [1] .

2. اگر براي مسح، رطوبتي در كف دست نمانده باشد نمي توان دست را با آب، تر كرد. بلكه بايد از رطوبت ديگر اعضاي وضو رطوبت گرفت و سپس مسح كرد. [2] .

3. مسح كردن از روي جوراب و كفش، باطل است. ولي اگر به خاطر سرماي شديد يا ترس از دزد و درنده و مانند اينها نتواند كفش يا جوراب را بيرون آورد مسح كردن به آن اشكال ندارد. [3] .

4. اگر روي پا نجس باشد و نتوان براي مسح آن را آب كشيد بايد «تيمّم» [4] انجام داد. [5] .



[ صفحه 33]



5. بايد وضو را به ترتيبي كه در درس قبل گفته شد انجام دهيم و اگر ترتيب به هم بخورد وضو، صحيح نيست.

6. وضو گرفتن نبايد زياد طول بكشد؛ يعني بايد بين كارهاي وضو فاصله نيفتد و همه كارهاي وضو پشت سر هم انجام شود.

7. همه كارهاي وضو را بايد خودمان انجام دهيم. پس اگر كسي بر دست و صورت ما آب بريزد يا دست و صورت ما را شستشو دهد، وضو، صحيح نيست. [6] .

8. آبي كه با آن وضو مي گيريم بايد پاك و زلال و خالص باشد و مضاف نباشد.

9. با آبي كه مال ديگري است و صاحبش راضي نيست نمي توان وضو گرفت.