- اگر لباس يا جايي از بدن به چيز نجس بخورد و يكي از آنها طوري تَر باشد كه تَري آن به ديگري برسد و آن ديگري تَر شود آن قسمت از بدن يا لباس نيز نجس مي شود.

- اگر كسي عمداً با بدن يا لباس نجس نماز بخواند نماز او باطل است. [1] .

- اگر كسي نمي دانست كه نماز خواندن با بدن و لباس نجس، باطل است و با بدن و لباس نجس نماز خواند، نماز او باطل است. [2] .

- اگر كسي بعد از خواندن نماز فهميد كه جايي از بدن يا لباسش نجس بوده، نماز او صحيح است. [3] .

- اگر كسي فراموش كند كه بدن يا لباسش نجس



[ صفحه 22]



است و در بين نماز يا بعد از آن يادش بيايد بايد نماز را دوباره بخواند و اگر وقت گذشته قضا نمايد. [4] .

- هر چيزي را نمي توان نجس دانست بلكه بايد به نجس شدن آن «يقين» داشته باشيم. بنابراين اگر چيزي قبلاً پاك بوده تا يقين به نجس شدن آن پيدا نكنيم، نمي توان گفت نجس است، بلكه حكم چيز پاك را دارد.

- اگر چيزي قبلاً نجس بوده ولي بعد از مدّتي نمي دانيم كه آن را آب كشيده ايم يا نه، در اين صورت بايد آن را آب بكشيم.



[ صفحه 23]