چون ولايت اهل بيت عليهم السلام تنها علت واسطه براي دوام فيض از ناحيه ي خدايي است كه هيچ چيز و هيچ كس در كار او شريك نيست، از اين رو امر شده است كه ولايت در



[ صفحه 144]



تشهد لحاظ شود، چنان كه در آغاز نماز فرمان توجه به ولايت آنان عليهم السلام آمده است، و همان گونه كه اصل نماز، بدون ولايت پذيرفته نمي شود، نماز كسي نيز كه درود بر اهل بيت عليهم السلام را ترك گويد مردود است، هر چند نمازگزار هم دوست دار اهل بيت باشد. اين مطلب از روايت جابر جعفي استفاده مي شود كه گفت:

- از امام صادق عليه السلام شنيدم مي فرمود: هر گاه يكي از شما نمازگزارد و ذكر صلوات بر محمد و آل محمد را فراموش كند، با نمازش راهي به جز راه بهشت را طي كرده، و اساسا نمازي كه در آن ذكر محمد و آل محمد نباشد، پذيرفته نمي شود؛ «اذا صلي أحدكم فنسي أن يذكر محمدا و آله في صلاته، سلك بصلاته غير سبيل الجنة و لا تقبل صلاة الا أن يذكر فيها محمد و آل محمد عليهم السلام». [1] .

- از پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم روايت شده كه فرمود: هر كس نمازي بگزارد و در آن بر من و اهل بيت من صلوات نفرستد، نمازش پذيرفته نيست؛ «من صلي صلاة لم يصل فيها علي و علي أهل بيتي لم تقبل منه». [2] .

- در روايت زراره از امام صادق عليه السلام نقل شده كه پرداخت زكات فطره، متمم روزه است، مانند صلوات بر پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم كه سبب تماميت نماز است [3] و چون صلوات بر پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم بدون صلوات بر اهل بيت او ناقص است، از اين رو صلوات بر همگي آنان (پيامبر و اهل بيت) سبب كمال و تمام نماز است؛ همان گونه كه اسلام با ولايت كامل شد و نصاب نعمت خداوندي با آن تمام گرديد و - بنابر آنچه از آيه ي سوره ي مائده استفاده مي شود - اسلام ولايي خشنودي خداي سبحان را فراهم مي كند. [4] .



[ صفحه 145]