براي تكبيرهاي هفتگانه ي آغازين نماز، اسباب، جهات و چهره هاي ملكي نيز وارد شده كه منافاتي با اسرار ملكوتي گذشته ندارد؛ زيرا چهره هاي ملكي در طول چهره هاي ملكوتي قرار دارند، نه در عرض آن. از جمله روايت شده كه رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم در نماز بود و در كنارش حسين بن علي عليهماالسلام قرار گرفته بود. وقتي رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم تكبير گفت، حسين عليه السلام نتوانست تكبير بگويد، پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم بار دوم تكبير گفت، حسين عليه السلام همچنان از گفتن تكبير بازماند، براي بار سوم پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم تكبير گفت و حسين عليه السلام همچنان از تكبير گفتن ناتوان ماند، بر اين منوال پيامبر پيوسته تكبير مي گفت و درصدد بود حسين نيز بتواند تكبير بگويد، تا اين كه پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم هفت تكبير كامل كرد، در مرتبه ي هفتم بود كه حسين عليه السلام توانست تكبير بگويد، امام صادق عليه السلام فرمود از اين رو گفتن هفت تكبير مستحب گرديد. [1] .

گواه بر هماهنگ بودن و منافات نداشتن چهره ملكوتي و ملكي حديث اين است كه واقعه ي معراج در مكه پيش از تولد حسين عليه السلام رخ داد، و آنچه از داستان حسين عليه السلام نقل شده نيز پس از حوادث معراج واقع شد و از ناحيه ي زمان نيز متأخر از معراج بود. بنابراين، حديث مزبور از دو ناحيه ي وجود و زمان در عرض حديث معراج نيست، پس تناقضي با يكديگر ندارند، چون جمع و صادق بودن هر دو امر ممكن است.



[ صفحه 57]