قنوت






دست حاجت چو بري، نزد خداوندي بر

كه كريم است و رحيم است و غفور است و ودود [1] .



قنوت، دست نياز بر آستان الهي بلند كردن است و خواسته ها را بر شمردن، و اين از مستحبات اكيد در نماز است.

معناي قنوت، اطاعت و دعا و توجه و خشوع در نماز است در قنوت مي توان هر دعايي را خواند. قنوت طولاني، نزد خداوند مطلوب است.

از رسول خدا صلي الله عليه و آله روايت شده كه: هركه در دنيا، صاحب قنوت هاي طولاني باشد، در روز دشوار قيامت و در پيشگاه عدل الهي، آسوده تر خواهد بود. [2] .

بهترين نماز آنست كه قنوت طولاني داشته باشد. آنان كه به مقام خدا عارف ترند و در نمازشان، گفت و گويي عاشقانه با پروردگار دارند، دعاهاي طولاني در قنوت نمازشان مي خوانند، آن گونه اند كه درباره ي برخي علما نقل شده است.



[ صفحه 86]




پاورقي

[1] سعدي.

[2] بحارالانوار، ج 82، ص 199.


بازگشت