بندگي خدا با شرط تقوا و ترك گناه، قبول مي شود. قرآن پس از ذكر داستان هابيل و قابيل، كه هر دو به درگاه خداوند قرباني كردند و قرباني يكي پذيرفته و ديگري رد شد، مي فرمايد: «انما يتقبل الله من المتقين» [1] .

خداوند، تنها از اهل تقوا، «قبول» مي كند.

آنكه دزدي كند و مال ديگران را انفاق كند، مقبول نيست. آنكه حق مردم را بخورد و به نماز بايستد، نمازش مردود است.

آنكه نماز را ترك كند ولي جهاد نمايد، يا به ديگران ستم كند و نماز بخواند، يا به ديگري تهمت بزند و غيبت



[ صفحه 31]



كند و به زيارت هم برود، يا چشم ناپاك به نواميس مسلمين داشته باشد و نماز شب هم بخواند، آن نماز و جهاد، و اين زيارت و نافله را خدا نمي پذيرد، چون همراه با تقوا نيست و بدون تقوا هيچ عملي براي انسان، عمل خير به حساب نمي آيد.