رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود: «اعظم العبادة اجرا اخفاها» [1] پاداش عبادتي بيشتر و بزرگتر است كه مخفي تر باشد. اين براي آن است كه عبادت (به خصوص عبادت هاي مستحب) در حضور جمع، زمينه ي بيشتري براي تظاهر و ريا دارد.

البته اين در مواردي است كه اسلام، خود امر به عبادت آشكار نكرده باشد، همچون نماز جماعت در مسجد كه از نماز فرادي در خانه برتر است.

شيطان، دشمن رستگاري انسان است و سوگند خورده است كه همواره در راه انسان، چاه گمراهي بكند و پرتگاه گناه پديد آورد و انسان را مانند خودش جهنمي كند. از اين رو، براي تباه ساختن عمل انسان، دام مي گسترد و عبادت او را فاسد مي كند. يا از راه ريا و خراب كردن نيت. يا پديد آوردن عجب و خودپسندي به خاطر عبادت. يا از طريق سلب توفيق از انسان. يا از راه كشاندن به گناه، كه موجب تباه شدن و هدر رفتن زحمت انسان در طريق بندگي مي شود. همچون كشاورزي كه محصول زحمت هاي طاقت فرسايش، با جرقه اي مي سوزد و دود مي شود، و يا جامي از آب زلال كه با افتادن حشره يا ريختن خاك در آن، آلوده مي شود.



[ صفحه 22]