توجه به نعمت هاي بي حساب و فراواني كه از هر سو و در هر زمينه ما را احاطه كرده، قوي ترين انگيزه را براي پرستش پروردگار ايجاد مي كند. نعمت هايي كه حتي پيش از تولد شروع مي شود و در طول زندگي همراه ماست و در آخرت هم (اگر شايستگي داشته باشيم) از آن بهره مند خواهيم شد. قرآن به اين نكته اشاره كرده و به مردم زمان پيامبر صلي الله عليه و آله مي فرمايد:

«فليعبدوا رب هذا البيت الذي أطعمهم من جوع و ءامنهم من خوف» [1] بايد خداي كعبه را عبادت كنند، خدايي كه آنان را از گرسنگي نجات داد و از ترس، ايمن ساخت.