جواني از اهالي مدينه هميشه در نماز جماعت رسول اكرم صلي الله عليه و آله و سلم حاضر مي شد اما كارهاي خلاف انجام مي داد و مرتكب گناه نيز مي شد.

عده اي از ياران پيامبر اين مسأله را نزد پيامبر مطرح كردند و گفتند: فلاني كه به نماز مي آيد مرتكب گناهان زيادي مي شود.

پيامبر فرمود: اگر واقعاً نماز مي خواند، نمازش روزي او را از گناه باز مي دارد.

مدت زيادي از آن زمان نگذشت كه آن جوان توبه كرد.

همچنين در مورد فرد ديگري چنين مي گويند كه به پيامبر گفتند: فلاني روز نماز مي خواند و شب به دزدي مي رود.

پيامبر فرمود: نمازش يك روز او را از آن كار باز مي دارد.

قرآن كريم:

نماز انسان را از فحشاء و منكر باز مي دارد.



[ صفحه 23]