پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: من قم مسجداً كتب الله له عتق رقبة، و من أخرج منه ما يقذي عيناً كتب الله عزوجل له كفلين من رحمته؛ [1] .

هر كس مسجدي را جارو كند، خداوند پاداش آزاد كردن بنده اي را براي او مي نويسد و اگر از مسجد به اندازه ي خاشاكي كه در چشم مي رود، غبار برگيرد، خداوند عزوجل دو بهره و نصيب از رحمت خويش را به وي عطا مي فرمايد.

مرحوم علامه ي مجلسي قدس سره مي فرمايد: تعبير آخر كه به اندازه ي خاشاكي باشد مبالغه ي در تميز نگهداشتن مسجد است كه حتي اگر تميز است به اندازه ي يك خاشاك هم اجازه ندهند كثيف باشد. [2] .

در حديثي منسوب به رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم آمده است كه آن حضرت فرموده اند: در شب معراج ديدم بر درب ششم بهشت نوشته شده بود: من أحب أن لا يظلم لحده فلينور المساجد؛ [3] هر كس دوست داشته باشد قبرش



[ صفحه 241]



تاريك نباشد بايد مساجد را پر از نور نگهدارد.

شيخ يوسف بحراني فرموده است: هرچند اصحاب، خوشبو كردن مسجد را در هر هفته يك بار به عنوان يكي از مستحبات مسجد ذكر نكرده اند؛ ولي اين حكم از خبر راوندي از امير مؤمنان عليه السلام كه در آن مي فرمايند: «... و جمروها [المساجد] في كل سبعة أيام...؛ و مساجد را در تمام ايام هفته خوشبو و معطر كنيد» استفاده مي شود و ضعف خبر مانع از عمل كردن به آن نيست، چون اصحاب ما در باب اثبات امور مستحب به اين گونه اخبار اكتفا مي كنند. [4] .

(يا بني آدم خذوا زينتكم عند كل مسجد)؛ [5] اي فرزندان آدم! هنگام داخل شدن به مسجد، زينت خويش را به همراه داشته باشيد.

«زينت» چيزي است كه انسان، خود را به وسيله ي آن آراسته مي كند و شامل هر چيز زيبا و پسنديده اي مي شود؛ بنابراين آيه ي شريفه بيانگر آن است كه خداوند متعال دوست دارد بندگان او آراسته و مرتب به خانه ي وي داخل شوند. رعايت بندگي نيز همين را مي طلبد. هم چنان كه انسان به هنگام ملاقات با افرادي كه از جهتي داراي برجستگي و امتياز هستند سعي مي كند تا آن جا كه ممكن است با وضعيتي نيكو و پسنديده، آنان را ملاقات نمايد، در مقام ورود و جلوس به خانه ي پروردگار متعال و حضرت معبود بايد به مراتب آراسته تر و مزين تر باشد. [6] .



[ صفحه 242]



حضرت صادق عليه السلام مي فرمايد: ان علي بن الحسين عليه السلام استقبله مولي له في ليلة باردة و عليه جبة خز و مطرف خز و عمامة خز و هو متغلف بالغالية. فقال له: - جعلت فداك - في مثل هذه الساعة علي هذه الهيئة الي أين؟ قال: فقال: الي مسجد جدي رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم أخطب الحور العين الي الله عزوجل؛ [7] .

حضرت علي بن الحسين (زين العابدين عليه السلام) شبي در حالي كه عبا و عمامه اي از خز پوشيده و بوي خوش استعمال كرده بودند، به برده اي كه توسط آن حضرت آزاد شده بود برخورد نمودند. عرض كرد: فدايتان شوم در اين ساعت از شب با اين هيئت نيكو به كجا تشريف مي بريد؟ حضرت فرمودند: به مسجد جدم پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم براي خواستگاري حورالعين از خداوند مي روم.

عن أبي بصير، عن أبي عبدالله عليه السلام قال: سألته عن قوله تعالي: (خذوا زينتكم عند كل مسجد)؛ [8] قال: هو المشط عند كل صلاة فريضة و نافلة؛ [9] .

ابوبصير مي گويد: از امام صادق عليه السلام در مورد سخن خداوند متعال كه مي فرمايد: زينت هاي خود را در هر مسجدي به همراه داشته باشيد سؤال كردم، امام عليه السلام فرمودند: مراد از زينت، شانه كردن مو در هر نماز واجب و مستحبي مي باشد.

مسأله: كسي كه مي خواهد مسجد برود مستحب است با طهارت باشد و



[ صفحه 243]



خود را خوشبو كند و لباس پاكيزه و قيمتي بپوشد. [10] .