كساني كه مسجد برايشان مانند زندان است و حتي در وقت نماز از مسجد خارج مي شوند


مؤمن در مسجد مانند ماهي در آب است و اما آنان كه ايمان درستي ندارند وقتي داخل مسجد مي شوند مانند پرنده ي در قفس مي مانند كه هر لحظه منتظر فرصت است كه خارج شود و انسان هايي هستند كه اگر به خاطر كار و ضرورتي هم مسجد آمده باشند تا كارشان تمام مي شود با اين كه ممكن است اذان نماز را شروع كرده باشند از مسجد خارج مي شوند.

حضرت علي عليه السلام مي فرمايد: من سمع الندآء و هو في المسجد ثم خرج فهو منافق الا رجل يريد الرجوع اليه أو يكون علي غير طهر فيخرج ليتطهر؛ [1] .

هر كس صداي اذان را بشنود و در مسجدي حضور داشته باشد و [بدون اين كه در آن مسجد نماز بخواند] خارج شود؛ پس جزء منافقين محسوب مي شود مگر كسي كه بخواهد پس از خارج شدن برگردد و يا بخواهد چون وضو ندارد كسب طهارت كند.


پاورقي

[1] همان، ص 231، ابواب احكام المساجد، باب 26، حديث 2.


بازگشت