حضرت علي عليه السلام مي فرمايد: الجلسة في الجامع خير لي من الجلسة في الجنة؛ لأن الجنة فيها رضي نفسي، و الجامع فيه رضي ربي؛ [1] .

نشستن در مسجد جامع براي من بهتر از نشستن در بهشت است؛ زيرا



[ صفحه 158]



نشستن در بهشت سبب رضايت نفسم مي باشد و اما نشستن در مسجد جامع سبب رضايت پروردگارم مي باشد.

يحيي بن علا نقل مي كند: كان أبوعبدالله عليه السلام مريضاً مدنفاً فأمر فأخرج الي مسجد رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم فكان فيه حتي أصبح ليلة ثلاث و عشرين من شهر رمضان؛ [2] .

حضرت صادق عليه السلام سخت بيمار بودند دستور دادند كه [بسترشان را] در شب بيست و سوم ماه مبارك رمضان به مسجد منتقل كنند و تا صبح در مسجد ماندند [خلاصه اولياي دين در حال مريضي هم نسبت به حضور در مسجد اهتمام داشتند].