عالم رباني جناب شيخ جعفر شوشتري قدس سره استخفاف و سبك شمردن نماز را بر چند قسم مي داند:

اول: آن كه نماز را قبول نداشته باشد كه اين موجب كفر است.

دوم:مسلماني كه نماز را قبول دارد؛ ولي به جا نمي آورد.

سوم: مسلماني كه نماز را قبول دارد؛ ولي گاهي به جا مي آورد و گاهي



[ صفحه 88]



ترك مي كند.

چهارم: مسلماني كه مسائل نماز را نمي داند و به فكر يادگيري آنها نيست و لذا نماز را صحيح به جا نمي آورد.

پنجم: مسلماني كه نمازها را در اول وقت نمي خواند.

ششم: آن كه قضاي نماز بر عهده اش باشد و در صدد به جا آوردن آن نباشد و سال به سال تأخير اندازد. [1] .

ولي بعضي از علما مصاديق ديگري نيز براي استخفاف بيان كرده اند و از بعضي از روايات مصاديق ديگري نيز مي توان به شرح زير استفاده نمود:

هفتم: مسلماني كه قبل از وقت نماز خودش را براي نماز آماده نمي سازد.

هشتم: نيكو انجام ندادن نماز (رعايت نكردن ادب و آداب نماز).

نهم: نداشتن حضور قلب در نماز.

دهم: بي تفاوت بودن نسبت به نماز اعضاي خانواده و ديگران.