برخلاف تصور بعضي كه نماز را تكرار مي دانند، نماز، نردبان ترقي است كه هرچه بيشتر با حضور قلب خوانده شود (انسان به مقام) بالاتر مي رود. گرچه در ظاهر ركوع و سجود تكرار مي شود؛ ولي در حقيقت مثل نماز مانند همان كلنگي است كه براي حفر چاه مي زنيد. كلنگ زدن در ظاهر، كاري تكراري است اما در واقع، هر كلنگي كه مي زنيد يك قدم به آب نزديك مي شويد. هر پله اي را كه از نردبان بالا مي رويد يك قدم به آسمان نزديك مي شويد، هرچه بيشتر قرآن بخوانيد به نكات بيشتري مي رسيد. گل خوشبو را هرچه بيشتر ببوييد، لذت بيشتري مي بريد به هر حال، ظاهر نماز تكرار است اما در واقع پرواز است. [1] .