در هنگامه قيامت عده اي محشور مي شوند، در حالي كه صورت هاي آنان مانند ستارگان مي درخشد. ملائكه مقربين از آنان سؤال مي كنند، اعمال شما چه بوده است كه اين چنين نوراني هستيد؟ مي گويند:

ما كساني هستيم كه به محض شنيدن صداي اذان، كارهاي خود را واگذاشته و اقدام به وضو مي نموديم.

سپس عده ي ديگري محشور مي شوند، در حالي كه صورتهايشان مانند ماه مي درخشد. اينان پس از سؤال ملائكه گويند: ما كساني هستيم كه پيش از شنيدن صداي اذان، وضو مي گرفتيم.

سپس عده ي ديگري محشور مي شوند، در حالي كه صورتهايشان مانند خورشيد مي درخشد. اين عده پس از سؤال



[ صفحه 51]



مي گويند: ما كساني هستيم كه صداي اذان را در مسجد مي شنيديم، يعني نه تنها پيش از اذان وضو مي گرفتيم، بلكه در صف جماعت منتظر اذان بوديم [1] .



[ صفحه 52]