روزي كه شاه فرار كرد ما در پاريس در نوفل لوشاتو بوديم، پليس فرانسه خيابان اصلي نوفل لوشاتو را بست، تمام خبرنگاران كشورهاي مختلف آنجا بودند.

خبرنگاران خارجي از آفريقا، آسيا، اروپا و آمريكا، و شايد 150 دوربين فقط صحبت امام را مستقيم پخش مي كردند.

براي اينكه خبر بزرگترين حادثه سال را مخابره كنند، شاه رفته بود و مي خواستند ببينند كه امام چه تصميمي دارند، امام بر روي صندلي ايستاده بودند. در كنار خيابان، تمام دوربينها بر روي امام زوم (متمركز) شده بود. امام چند دقيقه صحبت كردند و مسائل خودشان را گفتند. من كنار امام ايستاده بودم. يك مرتبه برگشتند و گفتند: «احمد ظهر شده؟» گفتم: بله، الان ظهر است. بي درنگ امام گفتند: «والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته»



[ صفحه 110]



شما ببينيد در چه لحظه اي امام صحبتهايشان را رها كردند. براي اينكه نمازشان را اول وقت بخوانند، يعني جائيكه تلويزيونهاي سراسري كه هر كدام ميليونها آدم بيننده دارد. C.N.N بود B.B.C بود، تمام تلويزيونها چه در آمريكا و چه در اروپا بودند. خبرگزاريها همه بودند. آسوشيتدپرس، يونايتدپرس، رويتر و تمام خبرنگاران روزنامه ها، مجلات، راديو، تلويزيون، در چنين موقعيت حساسي، امام حرفشان را قطع كردند و رفتند سراغ نماز [1] .



[ صفحه 111]