حجةالاسلام توسلي، مسئول بيت حضرت امام (ره) نقل مي كردند:

حضرت امام (ره) در بيمارستان بستري بودند. دكترها براي آرام شدن دردشان، قرص مسكن تجويز مي كردند. امام كه مي دانستند اين قرص ها خواب آور است، از دكترها مي خواستند وقت نماز بيدارشان كنند.

روزي وقت نماز ظهر، دكترها براي رعايت حال امام (ره) بيدارشان نكردند.

وقت ناهار شد و سيني غذا را گذاشتند روي تخت. امام (ره) كه از خواب بيدار شدند، از ديدن سيني غذا تعجب كردند.

پرسيدند: مگر وقت نماز و نهار است؟

يكي از دكترها گفت: اذان را خيلي وقت است گفته اند، به



[ صفحه 58]



خاطر رعايت حالتان نخواستيم بيدارتان كنيم.

حضرت امام (ره) از اين حرف ناراحت شدند و گفتند: غذا را بگذاريد كنار. بعد مشغول خواندن نماز شدند. [1] .



[ صفحه 59]