يكي از بزرگان را از چگونگي نمازش پرسيدند.

در پاسخ گفت:

چون وقت نماز درآيد، وضو مي سازم و به جايي كه مي خواهم نماز گزارم مي روم، و مي نشينم تا اعضا و جوارحم آرام گيرد، سپس به نماز مي ايستم، و كعبه را ميان ابروان خود قرار مي دهم، و صراط را در زير گام خود مي بينم، و بهشت را در طرف راست و جهنم را در طرف چپ، فرشته ي مرگ را در پشت سر به نظر مي آورم، و مي پندارم كه اين آخرين نماز من است.

پس ميان اميد و بيم قرار مي گيرم، و تكبيرةالاحرام مي گويم، و قرآن را شمرده قرائت مي كنم.

و با فروتني ركوع مي كنم، و با خشوع به سجده مي روم، و بر



[ صفحه 55]



سرين چپ مي نشينم، و پشت قدم چپ را فرش مي سازم و قدم راست را بر ابهام قرار داده و با اخلاص نماز را تمام مي كنم و نمي دانم نمازم قبول شده يا نه [1] .



[ صفحه 56]