از امام صادق عليه السلام روايت آورده كه فرمود: روزي سليمان بن داوود بعدازظهر از اسبان خود بازديد به عمل آورد، و مشغول تماشاي آنها شد تا آفتاب غروب كرد، به ملائكه گفت: آفتاب را برايم برگردانيد تا نمازم را در وقتش بخوانم.

ملائكه نيز چنين كردند، سليمان برخاست و ساق و گردن خود را مسح كرد اين چنين. و اين وضوي نماز آنان بوده، پس برخاست و نماز خود را خواند. و آفتاب دوباره غروب كرده و ستارگان درخشيدن گرفتند، و اين است معناي كلام خداي عزوجل كه مي فرمايد: «و وهبنا لداود سليمان»، تا آنجا كه مي فرمايد: «مسحا بالسوق و الاعناق» [1] .



[ صفحه 25]