در اتاق كوچكي جلسه ي مهمي درباره ي جنگ تشكيل شده بود. آيت الله خامنه اي، حجت الاسلام هاشمي رفسنجاني و فرماندهان سپاه و ارتش روي زمين در كنار هم نشسته بودند.

امام خميني رحمه الله عرقچين سفيدي بر سر داشت و روي صندلي نشسته بود و با دقت به مذاكرات جلسه گوش مي داد.

در حين جلسه، امام ناگهان به ساعتي كه در اتاق بود نگاه كرد.

فرمانده اي كه مشغول دادن توضيحات بود، لحظه اي سكوت نمود.

امام از روي صندلي بلند شد و به طرف در اتاق رفت. همه با تعجب به هم نگاه كردند. آقاي هاشمي رفسنجاني با نگراني از



[ صفحه 15]



امام پرسيد: آقا! آيا كسالتي داريد؟

امام برگشت و با مهرباني گفت: خير، وقت نماز است.

يكي از حاضران مؤدبانه پرسيد:

اجازه مي دهيد نماز را به شما اقتدا كنيم؟

امام كه در حال بالا زدن آستين پيراهنش براي گرفتن وضو بود گفت: مخالفتي ندارم [1] .



[ صفحه 16]